Ve her fani gibi Başbakan Tayyip Erdoğan’ın annesi Tenzile Erdoğan da bu dünyadan göçtü. Allah rahmet etsin diyorum. Sayın Başbakanımıza başsağlığı diliyorum. Allah sabırlar versin. Yaşlı da olsa, hasta da olsa anne her zaman annedir ve annelerin kaybı, evlatları için her zaman büyük acı verir.
Bugüne kadar yanlış yaptığına inandığım, yanlış ifadeler telaffuz ettiği, kavgacı bir tutum izlediği zamanlarda Başbakan Erdoğan’ı birçok defa eleştirdim. Doğru yaptığına, barış ve kardeşlik mesajları verdiğine, uzlaşmacı bir tavır sergilediğine inandığım zamanlarda ise hep destek verdim, takdir ettim.
Başbakan Erdoğan’ın en çok hoşuma giden, en takdir ettiğim, en çok saygı duyduğum yönlerinden biri gözyaşı dökmesi. O’nu kimi zaman gecekondulu bir ailede gözleri nemlenirken, kimi zaman manevi iklimi yoğun bir ortamda okuduğu şiirler, söylediği sözler sırasında gözyaşlarını serbest bırakırken izledim TV kanallarından. Yine sayın başbakanı değişik zamanlarda, değişik ortamlarda acı ve elem ortamlarında ağlarken seyrettim. Ve son defa Sayın başkanımızı annesinin cenaze töreninde gözyaşlarına boğulmasını izlerken için cız etti. Üzüldüm, duygulandım.
Hayat işte böyle… Başbakan da olsanız, sonuçta insansınız. Ülkenin en tepesinde de görev yapsanız sonuçta evlatsınız, babasınız, kocasınız, kardeşsiniz…
İşte Başbakan Erdoğan, annesinin cenaze namazında bir evlat olarak gözyaşı döktü. İyiki de döktü.
Ben gözyaşı döken, ağlayan, ağlamasını bilen insanları severim, saygı duyarım…
Kimileri gözyaşı dökmeyi, ağlamayı bir zaaf göstergesi olarak kabul eder. Hele bir başbakan, cumhurbaşkanının gözyaşı dökmesini, ağlamasını hepten yanlış görürler…
Oysa gözyaşı dökmek, ağlamak bir insanlık göstergesidir.
Gözyaşı dökmek, merhamet ifadesidir…
Ağlamak, vicdanlı insanlara özgü bir yakarıştır…
Ağlayan insanlar, şefkatlidir, duygusaldır, yardımseverdir…
Hele hele annenin vefatına ağlamamak mümkün müdür?
Annenin bu dünyadan göçüp gitmemesine gözyaşı dökmemek kolay mıdır?
Gözyaşlarına hakim olamayan Erdoğan, başbakan da olsa ağlayarak topluma insanlığı, barışı, uzlaşmayı hatırlattı bir kez daha…
Düne kadar en sert kavgaya giriştiği CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun bu zor günlerinde insani davranışı, taziye ziyareti ve de Başbakan Erdoğan’ın onu çok sıcak karşılaması, uğurlaması bunun bir göstergesi değil mi?
Keşke ülkeyi yönetenler, yönetmeyenler, yani herkes sadece ölüm zamanlarında, acılı günlerde değil de, her zaman biribirilerine saygılı davransa… Keşke…
Yani demem o ki, Başbakan Erdoğan’ın gözyaşları beni çok etkiledi… Çok takdir ettim, çok saygı duydum…
Bu vesile ile bir kez daha anne Tenzile Erdoğan’a Allah’tan rahmet, evlat Tayyip Erdoğan’a başsağlığı ve sabır diliyorum…
Bu vesile ile anneme ve tüm annelere Allah’tan sağlık ve uzun ömürler diliyorum… Aman dikkat edelim, yaşadıkları sürece annelerimizi bağrımıza basalım, sevgimizi, saygımızı onlardan esirgemeyelim…
Allah annelerimizi başımızdan ayırmasın! Amin…
