Bazen dinleyicilerimiz ve okurlarımız soruyor bana: “Eskiden AK Parti iktidarını destekliyordunuz, şimdi neden eleştiriyorsunuz ?”

Sanırım duyduğum en saçma söz bu. Demokrasilerde, siyasette doğru iş yapılınca alkışlanır, yanlış iş yapılınca eleştirilir. Ölene kadar aynı partinin politikalarını desteklemek nasıl mümkün olabilir ? Bir genel başkan, bir Başbakan, bir politikacı yanlış yapamaz mı ? Yanlış yapınca eleştirilemez mi ? Bir kere desteklenen parti, ilanihaye desteklenir mi ? Bunun adına demokrasi denir mi ? Eğer öyle olsaydı yüzde 45 ile iktidar olan Turgut Özal ve ANAP hala iktidarda olurdu. Yüzde 22 ile birinci parti olan Rahmetli Ecevit’in DSP’si hala birinci parti olurdu. Nasıl ki yanlışlar yapıldı, Ecevit’in partisi yüzde 1′e düştü. Hatta küsuratıyla söyleyeyim: Yüzde 1,22…Yani halk desteğini çekiverdi. DSP artık yok hükmünde. Rahmetli Özal’ın ANAP’ı da şu anda siyasi arenada yok. Çiller’in DYP’si yok oldu. O dönem bu partileri destekleyen gazetecilere, vatandaşlara ne diyeceğiz ? Önlerini kesip “neden oy vermediniz” diye hesap mı soracağız ?

Şunu söylemeye çalışıyorum: Siyasette takım tutar gibi ölene kadar parti tutulmaz. Tutulursa onun adı siyaset olmaz. Yanlışları, hırsızlıkları, yolsuzlukları, hukuksuzlukları görmezden mi geleceğiz ? Bu ne kadar yanlış bir şey ? Diyelim ki dükkanınıza bir eleman aldınız. İlk zamanlar çok iyi çalıştı. Memnunsunuz. Aferin diyorsunuz. Hiç sorun yok. Sonra bu eleman şımarmaya başladı, müşterilere kaba davranmaya başladı, hatta mahallede adı çıkmaya başladı çalıyor-çırpıyor diye. Ne yaparsınız arkadaşlar ?

Başka sorum yok.