Pelin öğretmen 11 yıldır “çocuklarım” dediği kedileri besliyor

TEKİRDAĞ (AA) – MESUT KARADUMAN – Tekirdağ'da beden eğitimi öğretmeni Pelin Gül, okul bahçesi ve sokakta "çocuklarım" dediği kedileri her gün besliyor.

Yeniçiftlik Belediye Ortaokulu’nda görev yapan Gül, 11 yıl önce sokaktaki sahipsiz kedileri beslemeye başladı.

Gül, daha sonra okul bahçesinde yardıma muhtaç 2 kediye de sahip çıkarak onlara kedi evi yaptı.

Okul bahçesindeki iki kediyi öğrencilerle birlikte besleyen Gül, onlara hayvan sevgisi kazandırmaya da özen gösteriyor.

Gül, aynı zamanda yaralı ve bakıma muhtaç kedilerin tedavilerini de yaptırırken, bazı kedileri de sahiplendiriyor.

Okuldaki mesaisinin ardından Gül, her gün belirlediği noktalara giderek kedileri besliyor.

Öğretmen Pelin Gül, AA muhabirine, kedileri beslemekten keyif aldığını söyledi.

Her zaman yardıma muhtaç hayvanlara el uzatmaya çalıştığını belirten Gül, "Hasta, halsiz olan kedilere okulda bakmaya başladık. Bir, iki derken baktık ki gerçekten yardıma muhtaç çok hayvan var. Şimdi onlar için güzel bir kedi evi yaptık. Mamalarını, sularını taze taze koyuyoruz çocuklarımızla. Bunlar için görevli öğrencilerimiz de var, gönüllü öğrencilerimiz, gönüllü velilerimiz var." dedi.

Gül, okul çevresinde bulunan 12 kedinin de gerekli bakımlarını yaptırdıktan sonra sahiplendirdiklerini anlattı.

Okul bahçesinden ayrılmayan 2 kediye yıllardır bakmaya devam ettiklerini vurgulayan Gül, "Aşılarını ve düzenli kontrollerini yaptırıyoruz. İç ve dış parazitleri ile yılda bir de aşılarını yaptırıyoruz. Aşı takvimini muhakkak uyguluyoruz. Hepsinin karnesi de var. Çocuklar da kediler için çok duyarlı. Son 2 yılda bu duyarlılıkları çok arttı. Onlara biz de hayvan ve doğa sevgisini aşılıyoruz. Doğayı, hayvanı, insanı sevmekle başlıyor her şey diyoruz." ifadesini kullandı.

Gül, 11 yıldır kedileri çocuğu olarak gördüğünü, onlara bakmaya çalıştığını aktardı.

Her gün düzenli olarak kedileri beslediğini belirten Gül, şunları kaydetti:

"Her gün rutinde beslediğim 50 kedim var. Onları da aksatmamaya çalışıyoruz. Beni ayak sesimden ya da kendi sesimden tanıdıklarını düşünüyorum. Seslenince hepsi geliyor. Aslında onlar da benim için birer çocuk. Yani kendi öğrencimle burada ders işliyoruz. Dersimiz bittikten sonra biliyorum ki onlar da beni bekliyor. Günlük rutinimde ben nasıl kahvaltımı ediyorsam artık kedileri beslemek de bende öyle bir yer edindi. Mesai bittiği zaman diyorum ki evet benim için daha bitmedi. Gidip onların beslemelerini yapıyorum. Ondan sonra rahat bir şekilde eve gidebiliyorum."