Haldun Taner “Ölürse Ten Ölür Canlar Ölesi Değil” adlı kitabını yazarken gün gelir bu kadar çok kullanılır diye düşündü mü bilmem ama bizler yitirdiğimiz her canın ardından bu sözü eder olduk.

Ben ve yaşı bana yakın olanların hayatları faili meçhul cinayet haberlerini okumak, üzülmek ve bir türlü gerçek suçlulara ulaşılmamasına hayret etmekle geçti. Ancak en son olarak beş yıl önce İstanbul’un en hareketli bölgelerinden biri olan Osmanbey’de genel yayın yönetmenliğini yaptığı Agos Gazetesi önünde arkadan vurularak katledilen Hrant Dink cinayeti toplumun her kesiminde tedirginlik yarattı.

Her ne kadar hızlı değişen gündem toplum hafızasını allak bullak etse de Uğur Mumcu cinayetinde delillerin süpürülmesi gibi bu cinayette de bir türlü kayıtlara ulaşılamıyordu.

Avukatlarının bin bir çabayla elde edip ortaya sunduğu delillerse görmezden gelinerek varılan karar ise toplum vicdanını tuzla buz etti ve bir isyan yarattı.

Bu ruhlarda doğan isyan 19 ocak 2012 günü yani Hrantın katlinin beşinci yılında binlerce insanı sokağa dökerek sessiz bir çığlık gibi Taksim Meydanından Agos Gazetesi önüne yürüterek eyleme dönüştü. Benim de katıldığım bu yürüyüş herkesimden insanın bulunduğu tamamen “farklı” olana

Ve “yaşam hakkına” olan saygıdan yapılan, adeletin kamu vicdanında tecelli etmediğini ilgililerin gözüne sokan bir yürüyüş oldu yürüyüşün en önemli mottosu “Bu Dava Burda Bitmez” kamunun bu işin peşini bırakmayacağının somut göstergesiydi.

Şimdi bazı aymazların bilinç altında “bi Ermeni ölmüşse ne olmuş dünyanın sonu mu gelmiş” dediği Hrant Dink; Malatyalı,yetimhanede büyümüş hayatı Ermeni diasporasının 1915 olaylarını sömürmesine engel olmaya çalışıp geniş toplumla kaynaşmayı önererek geçmiş barışçıl bir fikir önderi idi.

Ama benim içinse Ermeni, Rum, Yahudisiyle doğup büyüdüğüm içinde yaşamaktan büyük keyif aldığım kozmopolit semtimin kırtasiyecisiydi. Öğrenim hayatım onun dükkanından alış veriş yapmakla geçti en renkli kalemler , en güzel resimli kitaplarla hep o dükkan sayesinde tanıştım.

Rum Kilisesi önünden geçerken kendini ikindi güneşine bir gündöndü gibi çeviren yaşlı Rum amca Yorgi ile selamlaştım. Bunları neden anlatıyorum çünkü dünya bizden ve “bizim gibi olandan” ibaret değil bu topraklarda belli ki milliyet ve dinin farklı şeyler olduğunu öğretememişiz. Bu insanların adı, dini farklı olabilir ama bu toprakların insanı ve TC vatandaşıdırlar sadece sizi anlıyoruz acınızı paylaşıyoruz anlamında ellerinde “Hepimiz Ermeniyiz” pankartı taşıyanları “Ermenistanda bir Türk ölse onlar hepimiz Türküz der miydi” sığlıyla yargılamak tamamen dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanmaktır ki bu mümkün değildir.

Türkiye’deki gayri Müslim nüfus 100 bin kişi bile etmemekte yaklaşık 50 bin Ermeni 25 bin Yahudi ve çok çok az sayıda da Rum vatandaşımız bulunmakta ve bunların bir tehdit oluşturduğuna inanmak masallarda ki deve inanmaktan bile daha zor. Artık demokratikleşmenin olduğunu iddia ettiğimiz şu günlerde devletin vatandaşından korkup o nun ortadan kalkmasına göz yumduğu izlenimi vermesi kabul edilemez bir şeydir ki zaten 19 Ocakta yapılan yürüyüşte bunun böyle olduğunu göstermiştir .

Hiç mi sevindirici bir şey yok derseniz ümitvarım Cumhurbaşkanı Gül bu konunun kapanmadığını belirtti ve Yargıtay aşamasını hatırlattı kendi emriyle harekete geçen Devlet Denetleme Kurulunun bu cinayetle ilgili raporları da bugün yarın açıklanır.

Benim 19 Ocak 2012 günü gördüğüm bu davanın gerçekten bitmediği her şeyin yeni başladığı idi. Ama daha önemlisi Hrant Dink ölmemişti tüm katılımcılarda kanlı canlı yaşıyordu.

İnandığım bir şeyde er geç bu iletişim dünyasında karanlık zihniyetlerin ortan kalkacağı “öteki” nin anlaşılacağı. Bizler geniş topluma mensubuz göreli olarak işimiz kolay ama bunun vebali azınlıkta olana , kısıtlı olana , farklı olana yakınlık göstermek ve yaşam hakkından başlayarak her türlü hakkına sahip çıkıp korumaktır. Başka bir söylemle gücün sadakası güçsüzü korumaktır da diyebiliriz.

Bugün size güzel bir şeyden söz edemedim içimden gelenin ise on da birini bile anlatamadım ama sanırım meramımı anladınız “öteki” vardır ” ve ” yaşama hakkı kutsaldır”

Güzel şeylerde buluşalım

Hülya Deniz

www.twitter.com/hlydnzz

hulya@kmedya.com

hulya.denniz@gmail.com